Eens in de paar maanden zetten we in deze rubriek een vrijwilliger in het zonnetje. In aflevering 13 staat iemand centraal die binnen BC Mariken in maar liefst drie commissies actief is. En dat terwijl ze pas vier jaar bij onze vereniging badmintont. Maak kennis met Helena Cockx!
Wat doe je zoal aan vrijwilligerswerk bij BC Mariken?
Helena: ‘Ik zit bij de activiteitencommissie. Die verzorgt allerlei leuke activiteiten, zowel in de kantine na het sporten als buiten het sporten, om zo de clubband te versterken. Ik zit ook in de toernooicommissie, die ieder jaar het BC Mariken Seniorentoernooi organiseert en in goede banen leidt.
‘Daarnaast zijn we recent gestart met badminton voor mensen met de ziekte van Parkinson. Daar ben ik met veel enthousiasme ingestapt. Ik help graag mee om het aanbod voor mensen met die ziekte te vergroten. Voor hen is het belangrijk om te blijven bewegen.’
Laten we de commissies even een voor een aflopen. Hoe gaan jullie als activiteitencommissie te werk?
‘We komen eens in de twee à drie maanden samen, denk ik. Dan evalueren we eerst de activiteiten die al geweest zijn. Daarnaast brainstormen we telkens over nieuwe activiteiten. Aan de hand daarvan zetten we een soort kalender uit met wanneer we welke activiteit willen organiseren.
‘We zijn nog op zoek naar nieuwe commissieleden. We willen de club graag zo breed mogelijk representeren. Op dit moment komt Robert-Jan meer van de recreatieve kant, ik kom uit het eerste team en Nancy en Mart zitten er tussenin. Het zou leuk zijn om nog iets breder te gaan: een jeugdspeler of een recreatieve 60-plusser. Om die doelgroepen ook mee te krijgen in de activiteiten, zou zo’n commissielid fijn zijn.’
Organiseren jullie de activiteit vervolgens ook zelf?
‘Tot nu toe meestal wel. Maar tijdens de laatste vergadering hebben we besproken dat we meer een coördinerende rol willen spelen. We willen andere leden vragen om eenmalig te helpen een activiteit te organiseren.’
De toernooicommissie dan. Die komt waarschijnlijk minder vaak bijeen?
‘Klopt. Hoe dichterbij het toernooi komt, hoe vaker we vergaderen. Daarvoor hebben we wel regelmatig contact, bijvoorbeeld om de toernooidatum of de zaalhuur vast te leggen. Maar hoe meer het toernooi nadert, hoe intenser dat contact wordt.’
En hoe zit het met de nieuwe P-badmintongroep? Is de eerste training inmiddels geweest?
‘Ja, een paar weken terug zijn we begonnen. Maar het woord dat we met badminton voor Parkinsonpatiënten bezig zijn, mag nog echt verspreid worden. We zijn nog echt op zoek naar mensen die dit leuk vinden. Als leden iemand kennen met Parkinson die graag zou willen badmintonnen, kunnen ze een mailtje naar mij sturen. Op de website staat ook uitleg. Nieuwe spelers zijn heel welkom.’
Je speelt nu vier jaar bij BC Mariken. Deed je bij je vorige club, BC De Dijlevallei in Leuven, ook al vrijwilligerswerk?
‘Ik zat daar niet in een commissie, maar ik heb er wel training gegeven. Ik ben ook een tijdje assistent-jeugdcoördinator geweest.’
Leek de vrijwilligersorganisatie van BC De Dijlevallei op die van ons?
‘Wat ik sterk vind van BC Mariken is dat er veel actieve commissies zijn, die ook veel leden bevatten. Bij mijn vorige club hadden we vooral een bestuur, ongeveer even groot als bij ons nu. Dat bestuur nam eigenlijk alle taken op zich. Ze vroegen wel steeds leden om te helpen begeleiden, maar werkten minder met commissies. Dat vind ik heel tof van BC Mariken.
‘Je merkt dat bijna iedereen bij BC Mariken wel op een manier actief is. Dat maakt anderen ook enthousiast om mee te helpen en zo een steentje bij te dragen. Ik vind BC Mariken eerder een voorbeeld voor Leuven dan omgekeerd.’
Jij bent al snel actief geworden bij onze vereniging. Hoe is dat zo gekomen?
‘Dat zit gewoon in mijn karakter, denk ik. Ik ben altijd graag met van alles tegelijk bezig. Ik zit niet snel stil. Als je ergens nieuw komt, is actief worden ook een leuke manier om nieuwe mensen te leren kennen. Op die manier voel je je zinvol en draag je bij.’
Wil je tot slot nog iets zeggen tegen de badmintonners van onze vereniging?
‘Het eerste dat in mij opkomt, is wat ik net ook al uitgelegd heb. Ik vind het fijne aan BC Mariken dat iedereen enthousiast probeert bij te dragen. Iedereen is begaan met de club. Dat zet zich door in de vrijwilligersorganisatie. Dat ik zoveel mensen iets zag doen, was voor mij een stimulans om zelf mee te gaan helpen. Vele handen maken licht werk.’
Bedankt voor je tomeloze inzet, Helena! Een overzicht van eerdere aflevering in deze rubriek vind je hier.