Afgelopen zaterdagavond, 19 november, vond in Nijmegen de NN Zevenheuvelennacht plaats. Een afvaardiging Marikenezen hielp als vrijwilliger mee bij dit hardloopevenement, om zo de clubkas te spekken. Kevin doet verslag.
Verrassend veel clubgenoten die vrijdagavond tot in de late (of vroege) uurtjes op de dansvloer te vinden waren, gaven ook zaterdag acte de présence. Tot veler verbazing zelfs enigszins fris en fruitig.
In tegenstelling tot eerdere hardloopwedstrijden (en tot teleurstelling van sommigen) was niet de uitgifte van T-shirts onze basis, maar het begeleiden van de startvakken.
Tegen de kou gewapend met skijassen, thermokleding, geitenwollensokken, sjaals en handschoenen werd de instructie per startvak gegeven. Geel was onze toegewezen kleur, geheel toevallig de kleur van het winnende team van de kantineactiviteit.
Al snel werd een verdwaalde scholier in de persoon van Senna opgenomen in het gezelligste vrijwilligersteam van de avond (eigen interpretatie). We bemanden de uitgangen, oversteekplaats, medaille-uitgifte en we fungeerden als poortwachter: een strakke scheiding tussen startvak geel en blauw, die later snel vervaagde.
De Zevenheuvelnacht was goed bezocht en startvak geel stroomde snel vol met enthousiastelingen. Waar in startvak geel onderling gebabbeld werd, vond in startvak blauw een verkapte cross-fitsessie plaats.
Nadat de snelle startvakken vertrokken waren, vloeide de mensenmassa richting de start/finish. Sommige lopers lieten zich verleiden tot een soort sprint naar de start onder het mom ‘liever te vroeg gepiekt, dan niet gepiekt’.
Na de leegloop van alle vakken, werd de start/finish schoongemaakt en ontdaan van plastic. De snelste loper was al na ongeveer 20 minuten over 7 kilometer binnen. Het was echter wachten op de laatste loper die zijn of haar weg nog moest vinden naar de finish.
Met instructies en handgebaren waar luchthaven Schiphol een puntje aan kan zuigen werden de lopers binnengehaald en geïnstrueerd om door te lopen richting de medailles. We hebben later vernomen dat meerdere vliegtuigen geprobeerd hebben te landen op de Groesbeekseweg. De lichaamsbeweging was nodig om de gevoelstemperatuur van -15 graden Celsius te bevechten, maar de gezelligheid zorgde voor voldoende warmte.
De avond verliep vlekkeloos en na de complimenten vanuit de organisatie hebben de vrijwilligers nog een soepje/warme drank genuttigd in het medewerkerscafé. Alle vrijwilligers, bedankt en tot de volgende keer!
