Afgelopen weekend speelde BC Mariken M3 thuis tegen Groesbeek M1. Benieuwd hoe het hen verging? Het team doet verslag van de wedstrijd.
Afgelopen weekend was het zover: de laatste thuiswedstrijd van dit seizoen! Wij moesten de degens kruisen met het herenteam van Groesbeek, een hecht vriendenteam dat al vele jaren meespeelt in de mannen nylon klasse. Uit werd met 6-2 verloren, met het gevoel dat er meer ingezeten had: Drie
3-setters die net de kant van Groesbeek op vielen. Doel was om het eerdere resultaat te verbeteren,
de zegereeks van twee thuisoverwinningen op rij te verlengen en zodoende in te lopen op onze
naaste concurrent BC Elst.
Groesbeek trad – in tegenstelling tot de heenwedstrijd – op papier met hun sterkste opstelling aan.
Wij waren helaas genoodzaakt onze opstelling te wijzigen; Roy was vrijdag ziek geworden en was niet
op tijd hersteld om mee te kunnen spelen of ons aan te moedigen. Tom had daarentegen maar liefst
3 fans meegenomen, waaronder de fotograaf, waarvoor dank!
De eerste dubbel ging zeer voorspoedig. De tegenstander had totaal geen antwoord op het tactische
plan en het aanvalsspel van Mark en Tom. De punten waren kort, er waren nauwelijks rally’s en
boven verwachting snel werd het eerste punt binnengehaald: 21-6 21-8.
Groesbeek had hun sterkste dubbel als tweede partij ingedeeld, dus Ivan en Bram konden hun borst
nat maken. Desondanks waren ze in de eerste set zeker niet de onderliggende partij. Ze namen zelfs
brutaal de leiding, maar gaandeweg de eerste set kwam het koppel van Groesbeek beter en beter in
hun spel. Ivan en Bram verweerden zich kranig, maar set 1 ging uiteindelijk met 15-21 naar
Groesbeek. In set 2 bleek de ervaring van Groesbeek doorslaggevend. Ze waren uitstekend op elkaar
ingespeeld, waardoor de rally’s vaak hun kant opvielen. Set 2 ging met 9-21 verloren.
In de eerste enkel kon Mark aan de bak: zijn tegenstander kon dit seizoen van iedereen de beste
cijfers overleggen: slechts 1 enkel verloren. Ondanks dit gegeven begon Mark sterk. Hij had de hele
eerste set een kleine voorsprong, maar de tegenstander knokte zich terug tot 20-20. Dankzij 2 mooie
punten wist Mark toch de eerste set naar zich toe te trekken. In de tweede set krikte Erwin zijn
niveau op en ging offensiever spelen, waar Mark geen antwoord op had: 15-21. In set 3 bleek de
vastheid van Erwin van doorslaggevend belang. Mark probeerde het wel, maar met name het te veel
uit slaan van de service brak hem op: wederom 15-21.
De enkel van Ivan viel – volgens hem – in 1 woord te omschrijven: “suboptimaal”. Ivan had duidelijk
last van zijn nachtdiensten eerder in de week, waardoor bij hem de scherpte ontbrak. Tel daar de
‘spaghettibeentjes’ die hij had en een (te) snelle shuttle bij op en de ingrediënten voor een pittig
potje waren aanwezig. En pittig, dat werd het. In de eerste set slaagden beide heren erin om allebei
rond de 50% van de opslagen ruim uit te slaan, beiden de moeilijkste shuttles te halen en de
makkelijkste shuttles finaal te missen. Het bij ons bekende adagio “Normaal doen, Ivan”, was
veelvuldig te horen. Ivan haalde wel de eerste set met 22-20 binnen, met de woorden: Ik wil geen
derde set. Nou, u raadt het al: die kwam er dus wel! Maar aan het einde van die set had Ivan zijn
vizier op scherp staan en haalde hij met een onvervalste netbal ons tweede punt binnen! 21-16.
Tom kon ook flink aan de bak. Zijn tegenstander had in de tweede dubbel immers een zeer sterke
indruk gemaakt, met name met zijn snoeiharde smashes. Tom was echter niet van plan zich zomaar
naar de slachtbank te laten leiden. Onder de aanmoedigingen van zijn vrouw en dochter pakte hij
brutaal de leiding en was hij offensief de betere. Naarmate de set vorderde werden de rally’s langer
en kwam Sil beter in zijn spel: 15-21. In set 2 sloeg Sil snel een gat, maar Tom gaf zich niet zomaar
gewonnen. Hij knokte zich zowaar terug naar 17-17. Een aantal fouten en mooie punten van Sil
betekende helaas wel een 17-21 verlies in de tweede set. Teleurstellender echter was misschien nog
wel het feit dat hij zijn inmiddels beruchte duik niet tentoonspreidde.
Met een 2-3 tussenstand op de borden wist Bram wat hem te doen stond: Winnen! Zijn tegenstander
was helaas niet van plan hieraan mee te werken en hij won de eerste set met ruime cijfers: 6-21.
Toch maakten we ons niet direct zorgen: Bram start wel vaker stroef aan zijn enkel en speelt dan een
dijk van een tweede set. Bovendien gebeurde het in de heenpartij ook en sleepte hij er toen nog een
derde set uit, die maar net verloren ging. Helaas zat zo’n magnifieke remontada er dit keer niet in.
Bram krikte zijn niveau zeker flink omhoog, maar Bert had alles, maar dan ook alles meezitten.
Meerdere shuttles precies op de lijn en zeker 5 netballen waren er teveel aan: 9-21.
Nu alleen een gelijkspel nog mogelijk was, was het tijd voor de laatste 2 dubbels. Groesbeek had de
opstelling omgegooid, waardoor hun zwakste speler vervangen werd door een sterke. Mede
hierdoor werd het een flink spannende partij die zeer gelijk opging. Een aantal onnodige fouten
zorgden ervoor dat Mark en Ivan de eerste set met 19-21 verloren. Flink chagrijnig na dit setverlies
waren ze vastberaden de tweede set te winnen. Maar ook de tegenstander had dit doel, wat tot een
flink aantal mooie rally’s leidde die beide kanten op vielen. Toch trokken Ivan en Mark de tweede set
over de streep. De derde set was eigenlijk een kopie van de tweede. Het ging weer heel gelijk op,
maar er slopen meer en meer foutjes bij beiden in. Totdat bij 15-15 de scherpte weer helemaal terug
was en de derde set met 21-15 binnengehaald werd!
3-4, Zou er dan toch nog een gelijkspel inzitten? Wederom had Groesbeek de opstelling door elkaar
gegooid, wat leidde tot een sterkere opstelling. En in de partij bleek dit niveauverschil duidelijk te
groot voor Tom en Bram. Ze speelden helemaal niet slecht, hadden flink lange en mooie rally’s, maar
de punten vielen te vaak aan de Groesbeekse kant. Aan het einde van de partij stond er een enigszins
geflatteerde 6-21 5-21 op het scorebord. Een 3-5 verlies dus, maar ontevreden waren we allerminst!
Tot het bericht ons bereikte dat Beuningen zijn sportieve plicht niet gedaan had en BC Elst met 5-3
gewonnen had, toch een smetje na een leuke wedstrijd.
Enfin, niet te lang getreurd, tijd voor de derde helft! En die is de heren uit Groesbeek wel
toevertrouwd: Er werd flink wat afgelachen, het bier vloeide rijkelijk en ook de gezonde bruine
fruitschaal kon niet ontbreken. Na dit gezellig samenzijn was het tijd voor de competitieafsluiting,
waar de auteur van dit epistel helaas niet bij aanwezig kon zijn. Van Tom en Ivan begreep ik dat het
meer dan geslaagd was, waarvoor hulde! Wij sluiten 9 februari het seizoen af met een uitwedstrijd in
en tegen Druten. En Ivan en Tom? Die sloten de avond af bij inmiddels ons vaste stekkie: de bar van
het Van der Valk hotel vlakbij de Boog.
De volledige wedstrijduitslag vind je hier.