Voor de rubriek Meet the Trainer spreken we de nieuwe trainers van BC Mariken. Deze keer praten we met Pepijn de Lange, voor de meesten geen onbekend gezicht. In dit interview vertelt Pepijn over zijn lange sportieve carrière, zijn ervaringen als trainer en de balans tussen zijn ambities als speler en zijn liefde voor het coachen van anderen.
Kun je jezelf kort voorstellen en vertellen hoe je bij deze club bent gekomen?
“Ik speel sinds 2014 bij deze club. Een jaar eerder verhuisde ik naar Nijmegen voor mijn studie, en daarvoor speelde ik bij mijn oude club BC Geldrop. Omdat ik weer graag in de buurt wilde spelen, sloot ik me aan bij BC Mariken. Ik kon meteen in het eerste team terecht. Ik vond het vanaf het begin erg leuk. Toen was ik nog jong, pas negentien, terwijl de anderen eind twintig of begin dertig waren. Al snel werd ik ook actief binnen de club, eerst in de technische commissie, later in het bestuur en de communicatiecommissie. Daardoor kennen veel mensen mij hier.”
Je hebt in verschillende steden gewoond. Wat maakt Nijmegen voor jou zo speciaal?
“Ik ben in Eindhoven opgegroeid en heb er later nog twee jaar gewoond, maar vond het geweldig om weer naar Nijmegen terug te keren. Eindhoven voelt internationaler, terwijl Nijmegen een dorpskarakter heeft. Wat ik hier vooral fijn vind, is de combinatie van stad en natuur. Alles ligt dicht bij elkaar. Ik woon nu ook vlak bij de Waal. Daarnaast hou ik van lezen, schrijven, wandelen en wielrennen, dus een omgeving met veel natuur spreekt me erg aan.”
Hoe ben je begonnen met badminton en hoe is dat zich verder ontwikkeld?
“Ik speel badminton sinds mijn zevende. Nu ben ik 29, dus ik heb er al zo’n 22 seizoenen op zitten. Mijn eerste club was PSV Badminton in Eindhoven. Ik weet nog dat mijn eerste clubshirt tot over mijn knieën kwam. Oorspronkelijk zat ik op voetbal, maar mijn ouders zagen dat ik te veel energie overhad. Ze dachten dat een individuele sport beter bij me paste, en zo kwam ik bij badminton. Zes jaar later maakte ik de overstap naar BC Geldrop. Ik heb jarenlang fanatiek getraind, soms wel vijf keer per week. Tegenwoordig merk ik dat ik naast badminton ook andere dingen leuk vind.”
Hoe ben je begonnen als trainer, en hoe pak je je trainingen aan?
“Ik begon als jeugdtrainer, wat in eerste instantie een bijbaantje was. Het sloot goed aan bij mijn eigen trainingen en ik vond het leuk om jonge spelers beter te maken. Dit seizoen zocht de club een trainer voor de senioren, en dat leek me een mooie uitdaging. Senioren trainen is anders dan junioren trainen, omdat je minder een opvoeder bent. Ik ben erg analytisch en denk veel na over badminton. Ik kijk video’s over technieken en tactieken en praat met andere trainers. Ik geef trainingen zoals ik die zelf graag zou willen krijgen. Zo deel ik elke week van tevoren in onze WhatsApp-groep wat we gaan doen, soms met een video erbij. We werken in blokken van ongeveer vier weken: eerst een paar weken techniek, daarna een paar weken tactiek. Dat dwingt me om alles goed voor te bereiden.”
Wat vind je het leukste aan training geven en aan welke groep geef je liever training?
“Dit seizoen geniet ik erg van de seniorengroep die ik training geef. Maar ik zou ook graag nog eens junioren trainen, nu ik ouder ben en meer ervaring heb. Toen ik 19 was en jeugdtraining gaf, pakte ik sommige dingen nog anders aan. Het lijkt me interessant om te zien hoe ik dat nu zou doen. Wat ik leuk vind aan training geven, is dat ik er zelf ook veel van leer. Als ik bijvoorbeeld vier weken lang een specifiek onderwerp behandel, ben ik daar zelf ook intensiever mee bezig en word ik er als speler beter in.”
Neem je je ervaring als speler in het eerste team mee in je trainingen?
“Zeker. Hoe hoger je speelt, hoe meer technische mogelijkheden je hebt en hoe meer tactische variaties je kunt gebruiken. Ik probeer die inzichten over te brengen op mijn trainingsgroep. Bijvoorbeeld door uit te leggen hoe je een rally in de dubbel stapsgewijs opbouwt. Ik merk dat mijn trainingen gestructureerder worden naarmate ik er langer mee bezig ben.”
Heb je nog ambities als speler en als trainer?
“Mijn ambities als speler ben ik langzaam aan het loslaten. Vroeger was winnen voor mij het allerbelangrijkste, in zowel trainingen als wedstrijden. Nu zit ik in een andere levensfase, waarin ik het plezier en de beweging belangrijker vind. Als trainer wil ik wel doorgaan en misschien in de toekomst meer trainingen geven. Het lijkt me leuk om een keer heel intensief betrokken te zijn bij één team, bijvoorbeeld als coach die meegaat naar wedstrijden. Maar dat is lastig te combineren met zelf competitie spelen en mijn andere bezigheden.
